ԵՊՀ-ՈՒՄ ԱՆՑԿԱՑՎԵՑ «ՍԻՐՈՂ ԸՆՏԱՆԻՔ ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ ԵՐԵԽԱՅԻ ՀԱՄԱՐ» ԽՈՐԱԳՐՈՎ ՑՈՒՑԱՀԱՆԴԵՍ

ԵՊՀ սոցիոլագիայի ֆակուլտետի ՈՒԽ-ի և «ՍՕՍ մանկական գյուղեր» ՀԲՀ-ի համատեղ կազմակերպած ցուցահանդեսի նպատակն էր ևս մեկ անգամ շեշտադրել ընտանիքի կարևորությունը և երեխայի՝ ընտանիքում ապրելու իրավունքը:

ԵՊՀ դասախոս «Համակարգային խնդիրների վերհանում. աջակցություն երեխաների պաշտպանության ոլորտի բարեփոխումներին Հայաստանում» ծրագրի շահերի պաշտպանության և հաղորդակցության մասնագետ, Լիանա Մկրտչյանն իր խոսքում նշեց. «Մեկտեղելով ֆակուլտետի և ցուցահանդեսի համակազմակերպիչների ջանքերը՝ կազմակերպեցինք այս ցուցահանդեսը՝ ևս մեկ անգամ արժևորելու ընտանիքի դերը հասարակության և հատկապես երեխայի կյանքում: Ծրագիրն ուղղված է Հայաստանում ընտանիքների ամրապնդմանը: Մեզ հետաքրքիր էր տեսնել, թե ինչպես են ժամանակակից ուսանողները տեսնում ընտանիքի պատկերը»:

Ծրագրի համակարգող Լիլիթ Մարտիրոսյանը, անդրադառնալով ԵՊՀ-ում անցկացվող ցուցահանդեսին, նշեց. «Ես ինքս ԵՊՀ սոցիոլոգիայի ֆակուլտետի շրջանավարտ եմ: Շատ կարևոր է, որ Ընտանիքի միջազգային օրվա շրջանակում կազմակերպված միջոցառումն իրականացնում ենք հենց այս ֆակուլտետում, որովհետև այն մասնագետները, որ հետո դաշտ են մտնելու, աշխատելու են ընտանիքների հետ և առավելապես դժվարին իրավիճակներում հայտնված երեխաների ու ընտանիքների հետ, գիտելիքներ ձեռք են բերում հենց այս ֆակուլտետում, և վստահ կարող եմ ասել, որ ֆակուլտետը տալիս է այդ գիտելիքները»:

Ֆակուլտետի ՈԻԽ նախագահ Ն. Օհանեսյանը, խոսելով ցուցահանդեսի և համագործակցության կարևորությունից, ընդգծեց. «Ցուցահանդեսին ներկայացված է ավելի քան 25 նկար, որոնք հիմնականում նկարել են ֆակուլտետի ուսանողները: ԵՊՀ-ում անցկացվող այսպիսի ցուցահանդեսները ուսանողների կյանքում շատ մեծ դեր ունեն: Բացի դրանից՝ այսօրինակ համագործակցությունները ուսանողներին հնարավորություն են ընձեռում տարբեր կազմակերպությունների ներկայացուցիչների հետ շփվելու, ինչը նաև կարող է հետագայում օգնել աշխատանք գտնելու հարցում»:

Ֆակուլտետի ուսանող, ցուցահանդեսի մասնակից Լենա Միրզոյանը, խոսելով ցուցահանդեսին իր մասնակցությունից և նկարների ընտրությունից, նշեց. «ԵՊՀ ընդունվելու առաջին իսկ օրից փորձել եմ հայ հասարակությանն այլ տեսանկյունից ներկայացնել իմ՝ եզդիական համայնքը: Այս ցուցահանդեսը ևս մեկ հնարավորություն էր ցույց տալու, որ եզդիական համայնքի ընտանիքներում նույնպես կան ջերմություն, խաղաղություն, և որ եզդիական համայնքի ընտանիքներում կինը կարող է գնալ աշխատանքի: Իմ նկարներում նաև ցույց եմ տվել, որ ընտանիքը կարող է միասնաբար հաղթահարել դժվարությունները:

Նկարների վրա գրություններ եմ թողել թե՛ եզդիերեն, թե՛ հայերեն: Այս քայլով, կարելի է ասել, նաև փորձել եմ իմ ուժերի չափով նպաստել եզդիերենի պահպանմանն ու տարածմանը, քանի որ ընտանիքներում եզդիերեն շատ քիչ են խոսում, և լեզվի ոչնչացման վտանգ կա»:

Ֆակուլտետի ուսանող, ցուցահանդեսի մասնակից Լուսինե Գալստյանն իր նկարներում ներկայացրել է եղբայրներին: Մեզ հետ զրույցում Լ. Գալստյանը նշեց. «Ցուցահանեսը ևս մեկ անգամ փաստում է, որ յուրաքանչյուր երեխայի համար ամենակարևորը իրեն սիրող ու երջանիկ ընտանիքում ապրելն է: Իմ նկարներում եղբայրներս են, և այնտեղ լավագույնս արտահայտված է մեր միջև եղած սերը»:

Ցուցահանդեսի վերջում կազմակերպիչների միջև կայացավ հանդիպում, որի շրջանակում քննարկվեցին ծրագրի մանրամասները: