«ԿՅԱՆՔԻ ՇԱՐԺԻՉ ՈՒԺԸ ԲԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆ ՈՒ ՍԵՐՆ ԵՆ». ԱԼԻՆԱ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ

- Տիկի՛ն Ստեփանյան, ե՞րբ է սկսվել համալսարանական Ձեր գործունեությունը: 

- 29 տարեկան էի, երբ աշխատանքի անցա Երևանի պետական համալսարանի հաշվապահության աշխատավարձերի բաժնում: Ընդհանրապես սիրում եմ մարդկանց հետ շփվել, ինչն ինձ համար ոգեշնչման մի առանձնահատուկ աղբյուր է: Սիրում եմ օգնել մարդկանց, երբ դիմում են ինձ, և անում եմ հնարավոր ամեն բան, որ որևէ մեկն այստեղից դժգոհ չհեռանա: Դա շատ կարևոր է ինձ համար:

- Ի՞նչ դերակատարություն ունի Մայր բուհը Ձեր և ընդհանրապես հասարակական կյանքում:

- 1988 թվականից այստեղ եմ: Պետք է ասել՝ շատ եմ սիրում համալսարանն ու իմ աշխատանքը: Յուրաքանչյուր օր հաճույքով գալիս եմ աշխատանքի, քանի որ ԵՊՀ-ն արդեն հարազատ տուն է դարձել ինձ համար: Իսկ համալսարանի դերն ու նշանակությունը հանրային կյանքում, կարծում եմ, շատ մեծ են, քանի որ այստեղ երիտասարդ սերունդը ոչ միայն կրթություն է ստանում, այլև որպես իսկական քաղաքացի է դաստիարակվում՝ յուրացնելով նաև մարդկային միջանձնային հարաբերություններում շատ կարևոր ունակություններ: Կարելի է ասել՝ Մայր բուհը նաև կյանքի դպրոց է:  

- Բացի աշխատանքից՝ նախասիրություններ ունե՞ք:

- Տանը շատ ծաղիկներ ու տարբեր բույսեր ունեմ, որոնք հաճույքով խնամում եմ: Սիրում եմ նաև խոհանոցում լինել և համեղ ուտեստներ պատրաստել:

- Ո՞րն է դժվարությունները հաղթահարելու Ձեր բանաձևը կամ կարգախոսը, որով առաջնորդվում եք կյանքում:

- Կյանքի բոլոր դժվարությունները հաղթահարելու հարցում ինձ օգնում է իմ համբերությունը: Իսկ որպես կարգախոս և կյանքի շարժիչ ուժ են բարությունն ու, միանշանակ, սերը:

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք երիտասարդ համալսարանականներին:

- Երիտասարդ համալսարանականներին խորհուրդ կտամ անձնվիրաբար նվիրվել մեր Մայր բուհին և աշխատել ի շահ վերջինիս: Յուրաքանչյուր համալսարանական պետք է նախևառաջ բարձր պահի ԵՊՀ-ի պատիվն ու անունը:

Վարդուհի Զաքարյան