ԵՊՀ Ծաղկաձորի ուսումնաարտադրական բազայում անցկացվել է «Մշակութային դիվանագիտություն» խորագրով երկօրյա աշխատաժողովը, որի նպատակն էր ամրապնդել ոլորտի մասնագետների գիտական համագործակցությունը:
Մշակութային դիվանագիտությունը բացառիկ դեր ունի խաղաղության և կայունության ապահովման գործում, ներազդում է համաշխարհային հանրության կարծիքի ձևավորման, միջազգային հարաբերությունների կայացման վրա: Ուստի, ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը ձեռնամուխ է եղել հենց «Մշակութային դիվանագիտություն» խորագրով աշխատաժողովի անցկացմանը:
Աշխատաժողովի ընթացքում մասնակիցները՝ ԵՊՀ դիվանագիտական ծառայության և մասնագիտական հաղորդակցման ամբիոնի պրոֆեսորադասախոսական կազմի ներկայացուցիչները, հանդես են եկել մշակութային դիվանագիտության վերաբերյալ բովանդակալից զեկուցումներով: Որոշ դասախոսներ գործնական աշխատանքի հիման վրա են ներկայացրել իրենց ուսումնասիրության թեման՝ այն առավել հետաքրքիր դարձնելու նպատակով:
ԵՊՀ դիվանագիտական ծառայության և մասնագիտական հաղորդակցման ամբիոնի վարիչ, դոցենտ Սյուզաննա Նավասարդյանը հանդես է եկել «ԳԴՀ-ի փափուկ ուժի դրսևորումները ՀՀ-ում» թեմայով զեկուցմամբ: Նա ներկայացրել է Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության (ԳԴՀ) փափուկ ուժի դրսևորումների կարևորությունը և յուրահատկությունները՝ առանձնացնելով նրանց կողմից առաջարկվող կրթական ծրագրերը և կրթության համար նախատեսվող ֆինանսական ծրագրերը, որոնցից ամենահայտնին DAAD ծրագիրն է։
Դիվանագիտական ծառայության և մասնագիտական հաղորդակցման ամբիոնի դոցենտ Ամալյա Բաբայանը ներակայացրել է «Դիվանագիտական լեզուն բանակցային գործընթացում» թեմայով զեկուցում, որում անդրադարձել է խոսույթը դիվանագիտական լեզվին բնորոշ լեզվաբանական հնարներով հարստացնելուն։ Քննարկվել են նաև բանակցության հիմնական կառուցվածքի բաժիններին համապատասխան լեզվական բառակազմի և ասության առանձնահատկությունները։
Նույն ամբիոնի դոցենտ Վարդուհի Պետրոսյանի «Զվարճալի և հետաքրքրաշարժ դիվանագիտություն» թեմայով ելույթը վերաբերում էր դիվանագետների կողմից կիրառվող այն միջոցներին, որոնք նպաստում են երկրների միջև լարվածության թուլացմանը և (կամ) բանակցությունների համար բարենպաստ մթնոլորտի ապահովմանը։ Դրանց թվին են պատկանում արարողակարգի նկատմամբ ստեղծագործական մոտեցումը, հումորի և ինքնահեգնանքի կիրառումը, սոցցանցերի և կենդանի տեսանյութերի օգտագործումը, արարողակարգային նվերների փոխանակումը, սպորտային, մշակութային դիվանագիտության օգտագործումը և այլն։
Դոցենտ Անահիտ Աբրահամյանը խոսել է փափուկ ուժի կիրառման բացասական հետևանքների մասին, որոնք առավել ակնհայտ են փոքր և ոչ հզոր պետությունների նկատմամբ հզոր պետությունների վարած քաղաքականության պարագայում։ Նման դրսևորումներից դիտարկելի են ազդեցության անհամամասնությունը, մշակութային միատարրության տանող միտումները, տնտեսական կախվածությունը, կրթական փոխանակման ծրագրերի միջոցով «ուղեղների արտահոսքը», մշակութային արժեքների յուրացման փորձերը և այլն։
ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի դասախոս Ռուզաննա Մելիքյանն իր զեկույցում ընդգծել է․ «Մշակութային դիվանագիտությունը առանձնահատուկ և կարևոր դեր ունի միջազգային հարաբերությունների և դիվանագիտության ոլորտում, մասնավորապես պետությունների միջև հաղորդակցման նոր ուղիների բացման, տարաձայնությունների հարթման գործում (հատկապես այն պետությունների միջև, որտեղ բացակայում են պաշտոնական դիվանագիտական հարաբերությունները)»։
Նա անդրադարձել է մշակութային դիվանագիտության նշանակությանը, պաշտոնական այցերին, նվերների փոխանակմանը, միջազգային սպորտային մրցումներին, ուսանողների կրթական փոխանակման ծրագրերին, ինչպես նաև այս գործիքի արդյունավետությանը տարբեր ազգերի և պետությունների միջև փոխըմբռնման հաստատման և բարելավման գործում։
Ֆակուլտետի դասախոս Նունե Մելքոնյանը, ներկայացնելով իր ուսումնասիրության թեման, նշել է. «Դիվանագիտական նշանների համակարգը միշտ եղել է միջազգային հարաբերությունների անբաժան մասը: Դրանք մշակվել ու հղկվել են դարերով և անհրաժեշտ է, որ Միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի ուսանողները ոչ միայն ծանոթ լինեն այդ համակարգին, այլև լավագույնս տիրապետեն դրան»:
Դիվանագիտական ծառայության և մասնագիտական հաղորդակցման ամբիոնի ասիստենտ Արմինե Մանուկյանն իր ելույթում շեշտել է․«Կարմիր թելի պես անցնում է այն միտքը, որ ժամանակակից աշխարհում միջազգային հարաբերությունները բավական զարգացել են՝ ընդլայնելով ավանդական դիվանագիտության շրջանակները, և գաստրո-դիվանագիտությունը՝ որպես «փափուկ ուժի» դրսևորման յուրօրինակ միջոց, գնալով ամրապնդում է իր դիրքերը։ Շատ երկրներ, որոնք ունեն հարուստ գաստրոնոմիական ավանդույթներ և ներուժ (օրինակ՝ Իսպանիան)՝ որպես իրենց մշակույթի միջազգային պրոյեկցիայի տարր արդյունավետ կերպով իրացնում են այն»։
Աշխատաժողովի երկու օրերը բազմաբովանդակ էին և ուսուցանող, բոլոր ելույթներն ուղեկցվել են հետաքրքիր քննարկումներով:
