Ընդհանուր տվյալներ
Արգանդի պարանոցի քաղցկեղը (ԱՊՔ) քաղցկեղի չորրորդ տարատեսակն է աշխարհում։ ԱՊՔ-ի հիմնական պատճառը մարդու պապիլլոմավիրուսն է (ՄՊՎ)։ ՄՊՎ-ի դեմ պատվաստանյութերը հիմնված են վիրուսանման մասնիկների վրա, սակայն չունեն թերապևտիկ ազդեցություն։ Քանի որ ցույց է տրվել, որ դիսբիոզը մեծացնում է քաղցկեղի առաջացման ռիսկը, իմունախթանիչ ազդեցություն դրսևորող կաթնաթթվային բակտերիաների (ԿԹԲ) հիմքի վրա ստեղծվող պատվաստանյութերը վերջերս արժանացել են հատուկ ուշադրության [1]. Տարբեր ուղիներով լորձաթաղանթների իմունիզացիան Lactobacillus գաղութներով խոստումնալից է ԱՊՔ ռիսկի նվազեցման գործում, հետևաբար այս ոլորտում հետազոտությունները չափազանց արժեքավոր են։ Հայաստանի բնակչության շրջանում բացակայում են տվյալներ հեշտոցային միկրոբիոտայի և քաղցկեղածնության կապի վերաբերյալ։ Չնայած ՄՊՎ-ի դեմ կանանց պատվաստելու պետական ծրագրին՝ ԱՊՔ դեպքերի թիվը չի փոփոխվել 2015 թվականից ի վեր։ Այսպիսով՝ լրացուցիչ հետազոտություններ են պահանջվում բացահայտելու ԱՊՔ-ի հիմքում ընկած բջջային մեխանիզմները և հաստատելու ԿԹԲ-ների՝ ՄՊՎ-ի զարգացման համար հիմք ստեղծող տարբեր ախտածինների նկատմամբ դրական ազդեցության վերաբերյալ։ Նախագծի նպատակն է բացահայտել ԱՊՔ-ով հիվանդների և առողջ կանանց հեշտոցային նորմաբիոտայի հիմնական տարբերությունները և մշակել ԱՊՔ-ի զարգացման վրա ԿԹԲ-ների ազդեցության ուսումնասիրության նոր մոդել:
Օտարերկրյա գործընկեր
Պիտեր Վանդամ, պրոֆեսոր, բ.գ.թ., Գենտի համալսարանի գիտությունների ֆակուլտետ (Բելգիա)
