Հոկտեմբեր 21, 2019 | 16:48
Հասարակություն
«ՄԵՆՔ ՈՒՆԵՆՔ ԵԶԱԿԻ ՀՆԱՐԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ՝ ԱՇԽԱՐՀԻՆ ՏԱԼՈՒ ՄԱՐԴՈՒՆ ՄԱՐԴ ՊԱՀԵԼՈՒ ԴԱՍԵՐ»․ ՍՈՆԱ ՎԱՆ
ԵՊՀ գիտխորհրդի նիստերի դահլիճում այսօր տեղի է ունեցել հանդիպում հայ բանաստեղծուհի, հրապարակախոս, բժիշկ Սոնա Վանի հետ:
Հանդիպումը կազմակերպել էր Երևանի պետական համալսարանի ՈԻԳԸ-ն։
Ամերիկահայ բանաստեղծուհու հետ հանդիպմանը ԵՊՀ ՈԻԳԸ նախագահ Վանատուր Շերենցը ներկայացրեց բանաստեղծուհուն ու ասաց, որ նա իր շրջագայությունները կազմակերպելու համար միշտ այս բանաստեղծական եղանակն է ընտրում՝ աշունը։
Սոնա Վանը ողջունեց ներկաներին և ասաց, որ Երևանի պետական համալսարանն իր համար շատ կարևոր վայր է, քանի որ նրա հայրը, որին որոշակիորեն նվիրված է «Հայրս ասում էր» գիրքը, ֆիզիկոս էր, և մինչև կյանքի վերջին օրերը դասավանդել է համալսարանում. «Կրթության այս օրրանն ինձ համար ոչ միայն կրթական, այլև հոգեբանական, կենսագրական, մանկությունը վերարտադրող նշանակություն ունի»։_58.JPG)
Սոնա Վանն ասաց, որ սա իր 7-րդ բանաստեղծական ժողովածուն է և շարունակում է ցույց տալ, թե ժամանակի տվյալ պահին ով է եղել ինքը, ինչի մասին է մտածել, ինչն է իրեն հուզել, ինչով է ապրել։
«Յուրաքանչյուր ստեղծագործություն գրողի հոգեփոխանակման արգասիքն է. ինչպես աշխատանքի ժամանակ արտադրվող քրտինքը, այնպես էլ հոգու աշխատանքի ժամանակ արտադրվող նյութը, որ դառնում է բանաստեղծություն»,- ասաց բանաստեղծուհին։
Բազմաբովանդակ հանդիպման ընթացքում նա խոսեց պոեզիայի հերոս և թեմա ընտրելու, «նախնական ես»-ին վերադառնալու, ընդհանրապես մարդու էության մասին։ Սոնա Վանը շեշտեց, որ իր ներսում ապրող հազարավոր եսերի հետ զրուցելու արդյունքում է ծնվել այս գիրքը, և ինքն անվերջ շփվում է այն ենթասոնաների հետ, որոնց բանաստեղծության ձևով դրսևորվելու իրավունք է տալիս։
Ժամանակակից գրողների ու գրականության մասին խոսելիս նա նշեց, որ մենք այսօր հասարակության մեջ ոչ շատ հաճելի և ինչ-որ տեղ մարդկության վտանգավոր խաչմերուկի հասցրած գրականություն ունենք։
«Շատ հաճախ գրողը նույնպես ունենում է առևտրականի հոգեբանություն և գրում է այն, ինչը պարզապես շատ կվաճառվի։ Եթե գրողը պետք է դառնա ինչ-որ բանի վաճառական, ապա նա պետք է դառնա հույսի վաճառական»,- ասաց ամերիկահայ բանաստեղծուհին։
Նա խոսեց նաև մայրենի լեզվի, գրականության կարևոր նշանակության մասին․ «Զգացողությունները մենախտացված ձևով պահպանելու և ընթերցողի զգայարանները սրելու, դրանք բթացումից, ռոբոտացումից, կրկնողությունից ետ պահելու միակ գործիքը, կարող եմ ասել, գրականությունն է, հատկապես՝ պոեզիան»։_74.JPG)
«Ես կարծում եմ, որ մենք ունենք եզակի հնարավորություն՝ այսօր աշխարհին տալու մարդուն մարդ պահելու դասեր»,- հավելեց Սոնա Վանը։
Հանդիպմանը ներկա էր նաև ասմունքող Սիլվա Յուզբաշյանը, որը բարձր գնահատեց բանաստեղծուհու վաստակը։
Հանդիպման ավարտին ներկաները բանաստեղծուհուն հղեցին հարցեր, կարդացին նրա բանաստեղծությունները։
Մարինա Առաքելյան
