Մասնակցե՞լ, թե ոչ...

 — Պատմեք, թե ինչպես դարձաք ՈՒԳԸ անդամ, ապա՝ նախագահ։ Ի՞նչ տվեց Ձեզ ՈՒԳԸ անդամակցությունը։

 — 2012-ին ֆակուլտետի միջանցքներից ինձ պատահաբար բռնեցին ու պատմեցին ՈՒԳԸ-ի մասին. լրիվ պատահական դարձա ՈՒԳԸ անդամ։ Մոտ երկու ամիս հետո կազմի փոփոխություն տեղի ունեցավ՝ Սոցիոլոգիայի ֆակուլտետի ՈՒԳԸ նախագահն ավարտեց, քարտուղարը դարձավ նախագահ, և կար քարտուղարի թափուր հաստիք։ Ինձ առաջարկեցին դառնալ քարտուղար։ Էնտուզիազմս մեծ էր, պատճառ չունեի մերժելու։ Դարձա նախ քարտուղար, մի կիսամյակ հետո՝ նախագահ։ Մոտավորապես 2 տարի եղել եմ Սոցիոլոգիայի ֆակուլտետի ՈՒԳԸ նախագահ, իսկ որոշ ժամանակ անց՝ ԵՊՀ ՈՒԳԸ փոխնախագահ։

— Ե՞րբ է տրվել ֆակուլտետում ամենամյա գիտաժողովների անցկացման մեկնարկը։

— Առաջին գիտաժողովին ներկա չեմ եղել։ Մեզ գիտաժողովն արդեն ներկայացվել է որպես ավանդական։ Գիտաժողովն անցկացվում է ֆակուլտետի ձևավորումից և առանձնացումից ի վեր։ Ես՝ ինքս առաջին անգամ գիտաժողովին մասնակցել եմ 2011-ին։

— Տարիների ընթացքում ի՞նչ փոփոխություններ են նկատվել գիտաժողովի ձևաչափում։

— Ձևաչափը միշտ նույնն է եղել։ Սկզբնական շրջանում IPSC ընկերությունը (ներկայում՝ Breavis) ամենալավ զեկույցների հեղինակների համար մրցանակային երեք տեղեր էր առանձնացնում և հատկացնում դրամական պարգևներ։ Հետագայում դա դադարեցվեց։ Մրցանակային տեղեր զբաղեցած զեկույցների հեղինակներն այժմ պարգևատրվում են ֆակուլտետի դեկանի կողմից։ Գիտաժողովն ու նրա ընթացակարգը շատ բալանսավորված են։ Ֆակուլտետային ՈՒԳԸ կազմի և նախագահի փոփոխությունն ենթադրում է որոշակի փոփոխություններ կազմակերպչական առումով, բայց նորարարությունները շատ չեն ներխուժում։ Ամեն տարի փոխվում է ժյուրիի կազմը։ Այստեղ պարբերաբար ընդգրկվում են նոր մարդիկ. հետաքրքիր է դասախոսներին տեսնել այդ ձևաչափում, լսել նրանց մտքերը և խորհուրդները։

— Ըստ Ձեզ՝ ի՞նչն է գիտաժողովը դարձնում առանձնահատուկ։

— Առանձնահատուկ է այն, որ յուրաքանչյուր տարի հենց ուսանողն է իր զեկույցով գիտաժողովը դարձնում հետաքրքիր։ Միշտ եղել են տարբերվող զեկույցներ։ Գիտաժողովում նկատելի է թեմատիկ ներգրավվածություն. Սոցիոլոգիա, Սոցիալական աշխատանք, Հասարակայնության հետ կապեր, Մարդկային ռեսուրսների կառավարում։ Բոլորը մասնակցում են։ Սա էլ գիտաժողովը դարձնում է թեմատիկ առումով բազմազան։ Դա գիտաժողովի «ամենահամով» կողմն է, որը միշտ թույլ է տալիս գտնել հետաքրքրող թեմա։

— Որպես սոցիալական պլատֆորմ՝ ո՞րն է գիտաժողովի նշանակությունը։ Ո՞րն է կենտրոնական նպատակը։

— Առաջին հերթին՝ խոսել սոցիոլոգիայի մասին։ Սոցիոլոգիան այս դեպքում լայն ենք հասկանում՝ բոլոր թեմատիկ ուղղություններով։ Գիտաժողովն ունի նաև սիմվոլիկ նշանակություն թե՛ ինձ համար, թե՛ շատ այլ շրջանավարտների և թե՛ դասախոսների։ Այն թույլ է տալիս քեզ զգալ որպես սոցիոլոգների հանրույթի մի մասնիկ։ Շատերն ողջ տարվա ընթացքում մեկ օր գալիս են տեսնելու, թե ինչ է կատարվում ֆակուլտետում։

— Նշե՛ք մի քանի դրդապատճառ գիտաժողովին մասնակցելու համար։ Ինչու՞ մասնակցել։

—Մարդիկ շատ տարբեր են, դրդապատճառները՝ նույնպես։ Յուրաքանչյուրն ինքը պետք է գնահատի իր դրդապատճառը: Դրանքվ կարող են լինել շատ տարբեր, սկսած ամենափոքրից՝

       •սովորել խոսել լսարանի առաջ

• ստանալ մրցանակ
• ևս մեկ անգամ ներկայանալ դասախոսներին
• մասնակցությունը նշել CV-ում
• լսարանին ներկայացնել քո ուսումնասիրած, քեզ հետաքրքրող թեման...

    Իմ կարծիքով ամենակարևոր դրդապատճառն ասելն է, որ դու սոցիոլոգ ես և գիտաժողովն օգտագործել որպես հարթակ սոցիոլոգիայի մասին խոսելու համար:

Հարցազրույցը վարեց` Տատյանա Դարբինյանը