Անվանի գիտնական Սերգեյ Հարությունովի ավանդի արժևորում ԵՊՀ-ում
ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետում տեղի ունեցավ միջոցառում՝ նվիրված ԽՍՀՄ և Ռուսաստանի Դաշնության ԳԱ թղթակից անդամ, հնագետ, ազգագրագետ, սոցիալական մարդաբան, պ.գ.դ., ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետում բազմաթիվ դասախոսություններով հանդես եկած Սերգեյ Հարությունովի հիշատակին։
![](/sites/default/files/styles/large_slide/public/2024-06/00008.mts_snapshot_01.43.613.jpg?h=d1cb525d&itok=a-WHml6Y)
Սերգեյ Հարությունովը ազգագրական աշխատանք է կատարել Ռուսաստանի հյուսիսում, Ճապոնիայում, Վիետնամում, Հնդկաստանում, զբաղվել է նաև ռուս-ճապոնական ալգորիթմի թարգմանությամբ: Նա եղել է նաև Միկլուխո Մակլայի անվան ազգաբանության և մարդաբանության ինստիտուտի Կովկասի բաժնի վարիչը:
Սերգեյ Հարությունովի հիշատակին նվիրված միջոցառմանը ողջույնի խոսքով հանդես եկավ ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի դեկան Մխիթար Գաբրիելյանը՝ ընդգծելով, որ ներկաներից յուրաքանչյուրն ունի շատ արժեքավոր ու հետաքրքիր հիշողություններ Սերգեյ Հարությունովի մարդկային տեսակի և մասնագիտական որակների մասին:
![](/sites/default/files/styles/large_half_text/public/2024-06/00000.mts_snapshot_03.56.615.jpg?itok=b-9w0oAV)
«Սերգեյ Հարությունովի` ԵՊՀ այցելության պարտադիր բաղադրիչներից մեկը շատերիս համար հազվագյուտ գրքեր բերելն էր: Միայն գիտությունը սիրող մարդը կարող էր մի կողմ դնել իր համաշխարհային հռչակն ու գրքերով լի ծանր արկղերը Մոսկվայից հասցնել Երևան՝ ամենաշատը հենց դրանից ուրախանալով: Ուզում եմ՝ մենք բոլորս մեր մասնագիտությունը սիրենք այնպես, ինչպես նա է սիրել: Մարդը, որը «վարակվում է» ազգագրությամբ, անընդհատ ինքնամաքրման գործընթացի մեջ է»,- նշեց Մ․ Գաբրիելյանը:
Միկլուխո Մակլայի անվան ազգաբանության և մարդաբանության ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող Սվետլանա Ռիժակովան ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետին նվիրեց «Gusaba» խորագրով գիրքը, որում ներկայացված են գիտնական Սերգեյ Հարությունովի հիշողություններն ու որոշ հայտնի ու անհայտ պատմություններ:
Սվետլանա Ռիժակովան, խոսելով գրքի անվանումից, ընդգծեց՝ Սերգեյ Հարությունովի կեղծանունը «Gusaba» էր, որ ճապոներենից թարգմանաբար նշանակում է «հիմարության կառքը քաշող»։
![](/sites/default/files/styles/large_half_text/public/2024-06/00000.mts_snapshot_08.09.569.jpg?itok=ZgoG6pX_)
«Նա այն մարդկանցից էր, որոնք մի կողմից լուրջ և մեծ գործեր են անում, իսկ մյուս կողմից՝ կյանք ներմուծում հումոր և երջանկություն: Նա շատ է ճամփորդել և՛ ազգագրական աշխատանքներ կատարելու, և՛ դասավանդման նպատակներով, իսկ իր կյանքի վերջին երեք տարիները նա անցկացրել է տանը»,- ասաց Սվետլանա Ռիժակովան:
Սվետլանա Ռիժակովան միջոցառմանը ցուցադրեց նաև Սերգեյ Հարությունովի հիշատակին նվիրված վավերագրական ֆիլմ, որում ներկայացվեցին նաև գիտնականի ընտանեկան լուսանկարները: Խոսելով Սերգեյ Հարությունովի արմատներից՝ նա նշեց, որ Ս․ Հարությունովը ծնվել է Թբիլիսիում, այնուհետև ընդգծեց, որ հայրը հայ էր, իսկ մայրական կողմի հարազատները տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներ էին, այդ թվում` ռուս, իտալացի, ուկրաինացի:
Արժանահիշատակ են Սերգեյ Հարությունովի հետևյալ խոսքերը, որոնք նա ասել է իր հարցազրույցներից մեկի ժամանակ. «Այն գիտակցումը, որ ես հայ եմ, ինձ երբեք չի լքել»:
ԵՊՀ մշակութային մարդաբանության բաժնի վարիչ, ԳԱԱ թղթակից անդամ Լևոն Աբրահամյանը ներկայացրեց «Հայ ազգագրագետների «դեսպանը» Մոսկվայում և հետազոտական փորձառությունը հյուսիսային գիտարշավում» վերտառությամբ զեկույցը` նվիրված Սերգեյ Հարությունովի հիշատակին: Լևոն Աբրահամյանը շեշտեց, որ Սերգեյ Հարությունովը միջազգային մակարդակով համակրանք վայելող գիտնական էր և համառորեն առաջ էր շարժվում մշակույթների, ազգերի և մայրցամաքների միջով: Նա հույս հայտնեց, որ Սերգեյ Հարությունովի օրագրերում արձանագրված ազգագրական նյութերն անպայման մի օր կհրապարակվեն:
Միջոցառման ընթացքում Ս․ Հարությունովի մասին իրենց հիշողություններից պատմեցին նաև ԵՊՀ դասախոսներ, ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատողներ Աղասի Թադևոսյանն ու Գայանե Շագոյանը:
Նշենք, որ միջոցառումը կազմակերպվեց ԵՊՀ հնագիտության և ազգագրության ամբիոնի ու ազգագրական և մարդաբանական հետազոտությունների լաբորատորիայի համատեղ ջանքերով։